Święta Wielkiej Nocy, choć najpiękniejsze ze wszystkich świąt dla chrześcijan, nie są łatwe do zrozumienia dla dzieci. Najczęściej kojarzą się najmłodszym z pisankami i zajączkiem (i słusznie), warto jednak od najmłodszych lat uświadamiać pociechom, że Wielkanoc to wydarzenie poświęcone Panu Jezusowi.
Jak to zrobić?
Po pierwsze: tłumaczmy Przełożenie Biblii na język zrozumiały dla dzieci, nie jest zadaniem łatwym. Dlatego warto posiłkować się różnymi dostępnymi metodami. Na przykład teatrzykiem:
Pacynki w formie kolorowanki można pobrać za darmo z anglojęzycznej strony https://catholicsprouts.com/free-printable-finger-puppets-for-lent/, wymagana jest jedynie rejestracja. Po pokolorowaniu cała rodzina może wspólnie opowiedzieć sobie w ten sposób tę najpiękniejszą historię Biblii w domu! Na stronie zmieszczona jest większa liczba pacynek. Zanim zaczniemy uczyć dzieci prawd wiary w powszechnie znany, pięknym brzemieniu katechizmowym, zwyczajnie zafascynujemy je (a może i siebie przy okazji?) Panem Bogiem i Jego historiami. Reakcje dzieci zawsze przypominają mi świeżość patrzenia na sprawy wiary, która lata temu była tak wyraźna, z czasem jednak przygasa. Taka aktywność może pomóc w czasie świąt wszystkim domownikom, małym i dużym, ucieszyć się pierwszy raz — lub na nowo — miłością Pana Boga!
Po drugie: uczmy przy okazji. Skorzystajmy, podobnie jak w przypadku palmy wielkanocnej, z tradycji i zwyczajów, którymi tak bogato usiana jest Wielkanoc. Zacznijmy od przygotowania święconki. Podczas planowania zakupy potrzebnych produktów wyjaśnijmy symbolikę, choć kilku z nich:
- Jajko oznacza życie, to z niego wykluwają się pisklaki. Pan Jezus także wrócił do życia, to najważniejsza wiadomość do zapamiętania w ten świąteczny czas.
- Chleb jest nam niezbędny do życia. Wkładamy go do koszyka, by podziękować Panu Jezusowi, że nie brakuje nam podstawowych rzeczy do życia. Do tego Pan Jezus też używał chleba podczas Ostatniej Wieczerzy i po dziś dzień kryje się w małym, białym chlebie, który nazywamy hostią.
- Baranek wielkanocny, pieczony w specjalnej foremce lub z cukru, przypomina nam Pana Jezusa, cichego i pokornego jak baranek. Chorągiew, którą tradycyjnie przymocowujemy do baranka, również kojarzy nam się z Panem Jezusem, to na niej jest Jego znak — krzyż.
Często w koszyczku zamiast baranka ląduje zajączek. Według biblijnej zasady, aby to czynić a tamtego nie zaniedbywać, postarajmy się, by baranek w święta miał na naszych stołach swoje poczesne miejsce. Dzieci mogą wykonać takiego baranka samodzielnie, co będzie sposobnością nie tylko do zabawy, ale i rozmowy z najbliższymi na ten temat. Przykładowe dwa baranki (oraz szablony do ich wykonania) poniżej:
Choć w tym roku poświęcenie takiego koszyczka w kościele będzie niemożliwe, możemy skorzystać z instrukcji zawartych na stronach różnych parafii i diecezji, skąd dowiemy się, w jaki sposób przeprowadzić rodzinne nabożeństwo w domu, przykładowo: https://diecezja.pl/materialy-duszpasterskie-dla-wiernych/
Tutaj również coś szczególnie dla małych dzieci: https://swietawdomu.pl/dla-dzieci/
Po trzecie: po prostu przeżywajmy ten czas razem. Niech te wyjątkowe święta będą okazją do wspólnego poznawania Pana Jezusa, który ukochał nas bardziej niż jesteśmy to w stanie zrozumieć, chyba niezależnie od ilości przeżytych lat. Co roku jesteśmy zaproszeni do kościoła, aby tak towarzyszyć Panu Jezusowi w czynieniu tych wielkich cudów. W tym roku w sposób szczególny możemy zaprosić Go do naszych domów. On również tu chce czynić cuda!
Na koniec spróbujmy jeszcze raz obejrzeć historię Wielkich Tajemnic Wielkiego Tygodnia. Tym razem bez opowiadania. Ile z tej historii udało się zapamiętać?
Panie Jezu, który byłeś tak bardzo smutny i cierpiący, naucz nas wytrwałości w trudnych chwilach. Bo po nich zawsze przychodzi radość.
Naucz nas cierpliwie czekać na radość!
Amen.
Wszystkim wspaniałym i dzielnym przedszkolakom i ich bliskim życzę radości w tym świątecznym czasie. Niech zmartwychwstały Pan Jezus błogosławi wszystkim Rodzinom!
